6670 WŚ - Chapter 580
Chapter 580 - " Znikające Szpony "
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(Arata chciał uderzyć Alkayę, jednakże dziewczyna zasłoniła się swoim szponem)
Arata : Tss
Alkaya : Znów dominuję !
Arata : Chciałabyś...
Alkaya : Kha !
(Dwa kolejne szpony znikają, a wszystkie góy stały się lodowcami, na ziemi leżały ogromne ilości śniegu, pokryły również drzewa, wszystko było śliskie a z niebios również padały płatki śniegu)
Arata : Mhm...
Alkaya : Zabiję cię, nawet gdyby to miała być ostatnia rzecz, jaką w życiu zrobię !
Arata : Brzmi ciekawie...
Alkaya : Czyż nie ?
(*Arata : Nie wiem o co chodzi z tymi szponami, lecz pozostały jej jeszcze siedem)
Alkaya : Kha !
(Alkaya uderzyła Aratę w brzuch)
Arata : Mhm...
Alkaya : No tak, twoje ciało stało się twardsze...
(Arata huknął dziewczynie z kolana w twarz)
Alkaya : Khh
(*Arata : Gdy się zregenerowała, jeden szpon zniknął, więc pewnie może to zrobić jeszcze siedem razy, jednakże dwa szpony zniknęły , gdy wykreowała to miejsce walki na śnieżne i lodowe...)
Alkaya : Pożałujesz tego !
Arata : Hmm ?
Alkaya : Kha !
(Alkaya zaczęła strzelać czerwonymi kulami śniegu)
Arata : Tss
(Arata ponownie robi uniki)
Alkaya : Znów zamierzasz mi uciekać ?!
Arata : Nie tym razem !
(Arata stworzył lodową tarczę ze swej dłoni i leciał w stronę dziewczyny, zaś jej ataki tylko odbijały się od tej tarczy)
Alkaya : Co jest ?!
Arata : Ja dopiero zaczynam walczyć !
(*Alkaya : On może przekształcać swoje ciało w tarczę, lodowce i co tylko chce, interesujące...)
Arata : Kha !
(Arata zbliżył się do Alkayi i zniknął)
Alkaya : Co jest ?!
Arata : Zdychaj !!!
Alkaya : Co takiego ?!
(Arata był nad Alkayą i strzelał lodowcami ze swych dłoni sprawiając, że ciało dziewczyny było kilkukrotnie przedziurawione)
(*Arata : Nie możliwe, aby się zregenerowała, jak te lodowce wbiły się głęboko w jej ciało...)
Alkaya : Khh
Arata : Co jest ?!
Alkaya : Niech cię...
Arata : Jesteś nieśmiertelna ?!
(Kolejne dwa szpony zniknęły, a ciało Alkayi zostało zregenerowane)
Arata : Nie może być...
Alkaya : Zapłacisz mi za to !
Arata : Fala Śniegowa !!!
Alkaya : Hmm ?
(Arata złączył ze sobą dłonie i wystrzelił falę śniegową na Alkayę, jednakże dziewczyna wchłonęła atak Araty)
Arata : Hmm ?
Alkaya : Nie tym razem...
Arata : Tss
Alkaya : Ale skoro tak...
Arata : Hmm ?
Alkaya : Sprawdźmy co potrafisz !!!
(Kolejny szpon zniknął)
Arata : Co ty zamierzasz ?
Alkaya : Kha !
(Alkaya zmieniła się w dwie śniegowe fale, które latały w powietrzu i atakowały Aratę)
Arata : Co to ma być ?!
Alkaya : Pożegnaj się z życiem !
(*Arata : Jest za szybka, nie mogę jej powstrzymać...)
Alkaya : Haha haha haha !
Arata : Tss
(Dwie fale śniegowe przykleiły się do ciała Araty)
Arata : Niech to szlag...
Alkaya : I co teraz zrobisz ?
(Głowa Alkayi wyszła z brzucha Araty)
Arata : Khh
Alkaya : Moje ciało zmaterializowałam w postać fal śniegowych, przyczepiłam się do ciebie i wyssę całą twoją krew wraz z magią i narządami, nic po tobie nie pozostanie
Arata : Khh
Alkaya : Przygotuj się na swą śmierć !!!
(Głowa Alkayi z powrotem zmieniła się w śniegową falę)
Arata : Khh
Alkaya : Haha haha haha !
Arata : Mhm...
(Arata kumuluje w sobie ogromny pokład energii)
Alkaya : Nic ci to nie da, wezmę od ciebie jeszcze więcej mocy niż to możliwe
(*Arata : Żadna magia nie działa, jej technika blokuje każdy przepływ energii...)
Alkaya : Żegnaj, Arata !!!
Arata : Niech to szlag !!!
Alkaya : Hmm ?
Arata : Tryb Lodowy !!! Maksymalne Stadium Mocy !!!
Alkaya : Co jest ?!
(Alkaya odczepiła się od Araty i powróciła do swej normalnej formy)
Arata : Dość tego !
Alkaya : Tss
(Ciało Araty zostało pokryte lodowcami, wygląda jakby miał założoną zbroję lodową, jego klatka piersiowa nie jest niczym zasłonięta, lecz jest dobrze zbudowana, włosy wciąż są zlodowacone, a jego aura wciąż jasno-niebieska, jego oczy zmieniły kolor na typowy błękit, od naszego bohatera odbijało się chłodne powietrze)
Alkaya : Zwiększyłeś moc do takiego stopnia, aby być silniejszym ode mnie, dlatego nie mogłam dłużej być przyczepiona do ciebie
Arata : Mhm...
Alkaya : Nie szkodzi, również zwiększę swoją moc...
(Kolejne dwa szpony znikają, pozostały ostatnie dwa)
Alkaya : Dawaj !
Arata : Jak sobie chcesz !
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Następny Chapter 581 - " Uczeń Timery "
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(Arata chciał uderzyć Alkayę, jednakże dziewczyna zasłoniła się swoim szponem)
Arata : Tss
Alkaya : Znów dominuję !
Arata : Chciałabyś...
Alkaya : Kha !
(Dwa kolejne szpony znikają, a wszystkie góy stały się lodowcami, na ziemi leżały ogromne ilości śniegu, pokryły również drzewa, wszystko było śliskie a z niebios również padały płatki śniegu)
Arata : Mhm...
Alkaya : Zabiję cię, nawet gdyby to miała być ostatnia rzecz, jaką w życiu zrobię !
Arata : Brzmi ciekawie...
Alkaya : Czyż nie ?
(*Arata : Nie wiem o co chodzi z tymi szponami, lecz pozostały jej jeszcze siedem)
Alkaya : Kha !
(Alkaya uderzyła Aratę w brzuch)
Arata : Mhm...
Alkaya : No tak, twoje ciało stało się twardsze...
(Arata huknął dziewczynie z kolana w twarz)
Alkaya : Khh
(*Arata : Gdy się zregenerowała, jeden szpon zniknął, więc pewnie może to zrobić jeszcze siedem razy, jednakże dwa szpony zniknęły , gdy wykreowała to miejsce walki na śnieżne i lodowe...)
Alkaya : Pożałujesz tego !
Arata : Hmm ?
Alkaya : Kha !
(Alkaya zaczęła strzelać czerwonymi kulami śniegu)
Arata : Tss
(Arata ponownie robi uniki)
Alkaya : Znów zamierzasz mi uciekać ?!
Arata : Nie tym razem !
(Arata stworzył lodową tarczę ze swej dłoni i leciał w stronę dziewczyny, zaś jej ataki tylko odbijały się od tej tarczy)
Alkaya : Co jest ?!
Arata : Ja dopiero zaczynam walczyć !
(*Alkaya : On może przekształcać swoje ciało w tarczę, lodowce i co tylko chce, interesujące...)
Arata : Kha !
(Arata zbliżył się do Alkayi i zniknął)
Alkaya : Co jest ?!
Arata : Zdychaj !!!
Alkaya : Co takiego ?!
(Arata był nad Alkayą i strzelał lodowcami ze swych dłoni sprawiając, że ciało dziewczyny było kilkukrotnie przedziurawione)
(*Arata : Nie możliwe, aby się zregenerowała, jak te lodowce wbiły się głęboko w jej ciało...)
Alkaya : Khh
Arata : Co jest ?!
Alkaya : Niech cię...
Arata : Jesteś nieśmiertelna ?!
(Kolejne dwa szpony zniknęły, a ciało Alkayi zostało zregenerowane)
Arata : Nie może być...
Alkaya : Zapłacisz mi za to !
Arata : Fala Śniegowa !!!
Alkaya : Hmm ?
(Arata złączył ze sobą dłonie i wystrzelił falę śniegową na Alkayę, jednakże dziewczyna wchłonęła atak Araty)
Arata : Hmm ?
Alkaya : Nie tym razem...
Arata : Tss
Alkaya : Ale skoro tak...
Arata : Hmm ?
Alkaya : Sprawdźmy co potrafisz !!!
(Kolejny szpon zniknął)
Arata : Co ty zamierzasz ?
Alkaya : Kha !
(Alkaya zmieniła się w dwie śniegowe fale, które latały w powietrzu i atakowały Aratę)
Arata : Co to ma być ?!
Alkaya : Pożegnaj się z życiem !
(*Arata : Jest za szybka, nie mogę jej powstrzymać...)
Alkaya : Haha haha haha !
Arata : Tss
(Dwie fale śniegowe przykleiły się do ciała Araty)
Arata : Niech to szlag...
Alkaya : I co teraz zrobisz ?
(Głowa Alkayi wyszła z brzucha Araty)
Arata : Khh
Alkaya : Moje ciało zmaterializowałam w postać fal śniegowych, przyczepiłam się do ciebie i wyssę całą twoją krew wraz z magią i narządami, nic po tobie nie pozostanie
Arata : Khh
Alkaya : Przygotuj się na swą śmierć !!!
(Głowa Alkayi z powrotem zmieniła się w śniegową falę)
Arata : Khh
Alkaya : Haha haha haha !
Arata : Mhm...
(Arata kumuluje w sobie ogromny pokład energii)
Alkaya : Nic ci to nie da, wezmę od ciebie jeszcze więcej mocy niż to możliwe
(*Arata : Żadna magia nie działa, jej technika blokuje każdy przepływ energii...)
Alkaya : Żegnaj, Arata !!!
Arata : Niech to szlag !!!
Alkaya : Hmm ?
Arata : Tryb Lodowy !!! Maksymalne Stadium Mocy !!!
Alkaya : Co jest ?!
(Alkaya odczepiła się od Araty i powróciła do swej normalnej formy)
Arata : Dość tego !
Alkaya : Tss
(Ciało Araty zostało pokryte lodowcami, wygląda jakby miał założoną zbroję lodową, jego klatka piersiowa nie jest niczym zasłonięta, lecz jest dobrze zbudowana, włosy wciąż są zlodowacone, a jego aura wciąż jasno-niebieska, jego oczy zmieniły kolor na typowy błękit, od naszego bohatera odbijało się chłodne powietrze)
Alkaya : Zwiększyłeś moc do takiego stopnia, aby być silniejszym ode mnie, dlatego nie mogłam dłużej być przyczepiona do ciebie
Arata : Mhm...
Alkaya : Nie szkodzi, również zwiększę swoją moc...
(Kolejne dwa szpony znikają, pozostały ostatnie dwa)
Alkaya : Dawaj !
Arata : Jak sobie chcesz !
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Następny Chapter 581 - " Uczeń Timery "
Komentarze
Prześlij komentarz